ေညာင္းညာနိန္ေရ စိေကစဆီြးစၿပဳ…
ဒဏ္ရာေခ်တိနန္႔၊
အမႈမဲ႔ အမွတ္မဲ႔…
ရပ္ပနာေငးရင္း…၊
လေရာင္ဖေဖ်ာ႔နန္႔ ညအာကာကိုလွမ္းၿမင္မိ …။
မြန္းၾကပ္နိန္ေရ ခံစားမႈကို…
မသိကြန္ေဆာင္ပနာ၊
ရွဴသြင္းလိုက္မိေရ…
လီလႈိင္းထဲဟိ ေအာက္ဆီဂ်င္တိက…၊
ညွိဳးႏြမ္းစၿပဳ စိတ္ဓာတ္အားအင္ကို…
လမ္းဆန္းစီခေရတခ်က္ေခ်အမွန္…။
စည္းမခပ္ထား ၊ ေဘာင္မဟိေရ…
အာကာၿပင္ထက္မွာ နာေမမသိ၊
ေခါင္းစိုင္တပ္မရေရ ခံစားမႈတခု…
လြင္႔ေမ်ာနိန္ မိုးရိပ္ေလာက္လည္း…၊
စိတ္ကူးတိက လြတ္လပ္၊ေပါ႔ပါးမနိန္…။
ယပိုင္ေခ်ာင္ အာကာေမွ်ာ္ရင္း…
အိမ္လြမ္းရင္းနန္႔…၊
ေနာက္နိန္႔အတြက္ အားသစ္မီြးပနာ…
တိန္းစၿပဳ ညဥ္႔ေခ်ကို ႏႈတ္ဆက္ရငး္………….။
SATOE 16072009
No comments:
Post a Comment