ယိုင္ယိုင္ေက်းေက်းနိန္ေ၀ ေဟြသူေခ်…
ဘာဘာကသြန္သင္ေရ…၊
ပညာတတ္မွ လူရာေၿမာက္ေရေမာင္ေခ်…၊
ေမေမက ဆံုးမေရ…၊
သြန္သင္မွ ုဆံုးမမွဳတိၾကားမွာ…
လိုက္နာလိုက္ ၀ီးကြာလိုက္နန္႕…၊
စည္းကမ္းေဘာင္ က်က်ဥ္းေခ်ထဲမွာ…
ပညာကိုစတင္ မိတ္ဆက္ခရေရ…။
ေက်ာင္းၿဗီးရင္း ေလ႔လာခရေရ…
ဇီးပင္ေအာက္ကသင္ခန္းစာလည္း မေၾက…၊
ဆန္႕က်င္ဘက္အရပ္က …
ရုပ္ရွင္ဒသနကလည္း မပီ၀ိုးတ၀ါး…။
ရြီးၿခယ္ထားခေရ အလွတရားတိနန္႔…
ကဗ်ာဖြဲ႕ၿပီးကာရန္စပ္…၊
ပုံမွန္မဟုတ္ေရအိပ္မက္နန္႔…
လန္႕နဳိးလားခေရ ဇာတ္၀င္ခန္း…။
ဂဂ်ီဂေဂ်ာင္ အတီြးေဖာင္ နန္႕…
တဘက္ကမ္း အေရာက္ကူးဖို႕ၾကိဳးစားခေရ…၊
အလွအပတိ လွည္႔စားမႈေအာက္မွာ…
ခံစားအိပ္ေမာက်ခေပါင္းလည္းမနည္း…။
စိုင္းစားလို႔ေခါင္းေခ်ာင္…
ဂတုန္းေၿပာင္အစ ဆံပင္ဒသန…၊
မဆိတ္ေမႊး ဆြဲရင္း…
ဆံပင္ၿမိတ္ လား ႏႈတ္ခန္းေမႊး ၿမိတ္လား..၊
စိုင္းစားခေပါင္း မနည္း…။
အဆံုးသတ္မရေတ…
အတြီးစေခ်တိနန္႕…၊
အအိပ္ပ်က္ခံပနာ…
ပြဲၾကည္႕ေက ေမာင္ေခ်မွာ…၊
တရက္စာအလုပ္ပ်က္ လိမ္႔မယ္ ဆိုေရ…
အရီးေခ် ေၿပာစကား…။
ယင္းပိုင္နန္႕လည္ပါလာခေရစြာ…
အခုေတာခါ လမ္းတခုမွာေလွ်ာက္နိန္ပါယင္႔…။
SATOE 19062009
No comments:
Post a Comment